Ümid yolçuları...

Şer şəkildəki oğlana həsr edilib.

Bu gün biraz dəmir yığdın
Dəmiri kim əridir, atam?
Qoşulub səndə dəmirə
Ərisən yeridir, atam..

Utanma gəl sənətinlə
İndi yığır hər kəs, yığır
Bəlkə sən dəmir yığırsan
“O”da ki, düşüb səs yığır

Bəxt da üz döndərib bizdən
Qəm qüssəyə bələnirəm
Bir qıza əl açıb məndə
Ondan sevgi dilənirəm

Bü dünya tülküdür atam
Qurub indi tələsini
Tələsmə ümidə doğru
Tələyə salarlar səni..

Hara gedir bu ümidlər?
Yoxsa yerdən göyə çıxır..
Bu ölkənin yiyəsi yox
Kim bizlərə yiyə çıxır?

Belə qəmli baxmaginən
Çək dünyanın, dərdini çək
Ümidlər sənlədir hələ
Ümidlər sonda öləcək..

Bu dünya zalımdır atam
Ölməz ki, yenə qalacaq
Çəkdiyin araba bir gün
Oğlunla sənə qalacaq...

P.S Şəkili özüm çəkmişəm.